Liefste bloggers,

De eerste maand zit erop. De tijd vliegt! Het lijkt nog maar gisteren dat we in de viavia in yoff zaten.

Vorig weekend zijn we met alle belgische studenten naar Saly-Niakhniakhal getrokken om in de Auberge Khady van de Belgische Alexandra te bekomen, verhalen uit te wisselen en te zwemmen in het zwembad natuurlijk :)
We hebben hiervoor voorde eerste keereen taxi 7 places genomen. Dit is eigenlijk een taxi break versie met in de koffer nog 3 extra plaatsen. Dit is dan ook waar Heleen en ik zaten gepropt met nog een senegalese man en zijn krant :)
Na 1u30 rijden mochten we uitstappen en na een korte taxi rit tot in het centrum waren we aangekomen.
We hebben nog eens kunnen genieten van enkele luxes zoals een warmwater douche, een spaghetti bolognaise, chocolade melk, een pannenkoek, een ijsje en chocolademousse.
Hetwas ook fijnom de andere eens terug te zien en al hun verhalen te horen.
's Avonds een spelletje Time's up was heel plezant.

De volgende dag namen we de taxi terug naar de gare routiere om daar weer een taxi 7 places naar Dakar te nemen. Eenmaal aan de gare routiere bleek dat er geen taxis voor Dakar stonden.
Na 30 min wachten zonder enig vooruitzicht van een taxi hebben we dan maar besloten om de bus te pakken. Ze stond aangeduid als Mini car, maar mini was het niet.
Heleen en ik werden er vanachter bij in gepropt op een bank die dwars stond, we hebben dus heel de weg scheef gereden.
Ook had ik het gevoel dat de bank niet echt vast stond op de grond maar ja, ni veel aan te doen.

Met de bus hebben we er iets langer over gedaan, maar dankzij een vriendelijke Libanees heeft de bus ons vlakbij onze studio afgezet. De gare routiere zou savonds blijkbaarnogal gevaarlijk kunnen zijn.

FIles in Senegal zijn absoluut niet zoals files in België. Wanneer je in België in de file staat is er absoluut niets te zien buiten de auto's naast je en de eindeloze rij auto's voor je.
Hier lopen er constant verkopers rond de wagens met water, nootjes, koekjes, mandarijntjes, krediet voor je gsm, de krant, alles dus om je bezig te houden tijdens het wachten.
Het straatleven is hier ook zo actief dat er altijd wel iemand iets boeiend aan het doen is om naar te kijken.

Vorige week heb ik onverwachts bezoek gekregen van Nicolaas en Isabel.Een koppel dat blijkbaar verre familie is via tante Ritaen nonkel Wilfried.Zij maken op dit moment een rondreis per moto doorheen Afrika. Boeiend om eens verhalen en indrukken uit te wisselen. Watkan de wereld soms toch klein zijn.

Volgend weekend gaan Heleen en ik Fadiout ontdekken. Een eiland dat blijkbaar alleen maar uit schelpen bestaat.
Een collega in het dispensaire, Mathias, woont daar en heeft ons uitgenodigd om zijn dorp te gaan bezoeken.
We zijn allebei heel benieuwd naar wat er ons daar te wachten staat.

Zonnige groetjes,

Lisa