Liefste bloggers,

Mijn 6 maanden Senegal is al halfweg. Wat vliegt de tijd toch ongelofelijk snel! Enerzijds lijkt het also we hier al eeuwen zijn, omdat we zo goed onze weg kennen. Anderzijds lijkt het nog maar alsof we gisteren pas geland zijn. VOor ik het weet ga ik weer op Belgische bodem staan.

De derde week van januari zijn we met 4 van onze Senegal groep naar Gambia gereisd.

Heleen en ik vertrokken vrijdagavond naar Sowane, het dorpje waar Jolien en Cindy stage lopen.
Hier zijn we het weekend nog gebleven, om hun project eens te kunnen bezoeken.

Zaterdag heb ik 5,5 uur op de grond op een matje gezeten terwijl Thérèse, een meisje van het dorp, mijn haar vol afrikaanse vlechtjes deed.
's Middags kregen mijn billen wel eventjes rust toen ik moest gaan eten.
Cindy heeft me nadien geholpen met het tellen. We kwamen uit op 179 vlechtjes!! (fotos zie facebook)
De eerste nacht met mijn tressen slapen was niet gemakkelijk, een beetje onwennig en pijnlijk.

Maandagochtend stonden we om 6u op om met de charette (=paard en kar) eerst naar Fatick te rijden.
Vanuit Fatick moesten we dan de taxi-7-places tot in Kaolack nemen en vandaar weer een andere taxi-7-places tot aan de grens.
Aan de grens verbaasden we de grenswachters met onze kennis Wolof en Serer (Sowane is Serer dorp).
Aan de andere kant van de grens namen we dan weer een taxi tot aan de ferry.
De ferry overzet naar Banjul is echt de meest trage, lome, lompe ferry die ik ooit heb genomen. We hebben er dan ook 45 minuten moeten opzitten.
In Banjul meteen weer de taxi in naar de youth hostel in Kanifing, waar we de eerste nacht hadden geboekt.

Het was echt ongelofelijk bizar om na bijna 3 maanden uitsluitend Frans te hebben gepraat ineens te moeten overschakelen op het Engels.
Dit leverde soms nogal grappige taferelen op.
Hoewel de youth hostel heel schappelijk was qua prijs en slaapgelegenheid hadden we er allemaal toch nood aan om iets luxuezer te zitten.
Na enkele telefoontjes (die ik verplicht werd te voeren dankzij Canada) boekten we voor de rest van ons verblijf een appartementje in Luigi's Complex.
Dit werd uitgebaat door een Engels-Italiaans koppel. Hier hadden we plots, warm water douches, een zwembad, een broodrooster, een donsdeken, een tv met FOX zenders
Alles om ons eventjes totaal te verwennen. Dit hebben we dan ook goed gedaan.
Het was heerlijk om nog eens corn flakes als ontbijt te eten, een gewoon wit boke te kunnen toasten en een lasagne te eten.

In Gambia zelf hebben we de Kachikally Crocodile Pool in Bakau bezocht. Hier leven een groep krokodillen die zo tam zijn dat je ze mag aaien.
Uitgebreid foto moment :)
Daarna bezochten we het African Living Arts Center in Fajara, waar een indrukwekkende kunstgallerij was. Dit gebouw was zo mooi en gaf ons zo'n jungle gevoel dat we er een drankje hebben gedronken.

Enkele dagen later trokken we ook naar het Bijilo Forest Park. Hier hebben we aapjes in het wild gezien :) Ze kwamen zelfs pindanootjes uit onze handen halen.
Weer geweldig foto-moment!

Vrijdag was Cindy jarig. Giovanni, de zoon van de uitbaters van Luigi's Complex, gaf die dag net een house party en wij werden ook uitgenodigd. :D
Eventjes later kwamen de koks van het restaurant met een geweldig mooie taart met kaarsjes af.

Onze rit terug naar Dakar was in recordtijd. We hebben maar 3u en 15 minuten gereden vanuit Kaolack (normaal gezien minstens 4u). Dit kwam omdat heel veel moslims naar Touba zijn getrokken voor de jaarlijkse Magal bedevaart.
Ook in het dispensaire was het dus weer uitermate rustig.

Zondagochtend 30 januari om 2u 's nachts is het bezoek voor Heleen geland. Haar ouders en vriend komen 10 dagen Senegal verkennen.
Het is fijn om eens bezoek van het thuisfront te hebben. Bedankt Moeke voor het leuke pakket!Heleen gaat een weekje op rondreis met de familie. Mijn weekje familievakantie komt er nu eindelijk ook bijna aan. :D
Op 7 maart landen Moeken en Bob in Dakar. Leuke vooruitzichten

Vele ,nu toch al iets minder warme, groetjes,
('s avonds moeten we een pull aandoen)

Lisa