Liefste bloggers,

Gisteren zijn we het bezoek van Heleen aan de luchthaven gaan afzetten.
Wat is hun tijd hier gevlogen. Nu zij veilig terug in België zijn kan ik beginnen aftellen naar mijn bezoek.

Terwijl Heleen, haar ouders en haar vriend de kusten van Senegal ontdekten bleef ik in Dakar.
Ik heb een hele week mee gegeten met onze gastfamilie, om mezelf het koken te besparen, maar heb mezelf wel verwend met een pot choco en een doos pringles chips.
In plaats van constant in de zorgenzaal voor volwassenen te blijven ga ik nu om de week naar de hospitalisatieafdeling/diétètique.
Hier worden ondervoedde kindjes opgenomen en streng opgevolgd. Samen met hun mama verblijven ze hier tot ze weer op een normaal gewicht zijn.
De mama's krijgen ook veel uitleg en voorlichting over gezonde voeding.

Wist je dat:
- wij meezingen in het koor tijdens de misvieringen en we hiervoor 2x per week mee naar de repetitie gaan
- ik voort eerst op ne moto door Dakar heb gereden, achterop weliswaar, op zoek naar witte wijn :D Zalige ervaring
- bruine bonen pletten zwaar werk is
- als je 20 graden te koud vind je gewoon vuurke stook kan doen op de stoep
- ik voor de eerste keer kousen heb moeten aandoen omdat ik koude voeten had :)
- we nu wekelijks gaan zwemmen om onze conditie terug wat op peil te krijgen

Het is ne keer een kort berichtje, maar begin februari was voor mij weinig eventvol.
Volgende zondag vertrekken we richting Karang, een dorpje aan de grens met Gambia om eindelijk eens een islamitisch feest te kunnen volgen.

Hopelijk was iedereen zijn lesvrije week de moeite!

Tot de volgende,

Lisa