100%

Liefste bloggers,

Dit zal mijn laatste blog entry op senegalese bodem zijn. Op dit moment besef ik echter nog niet dat het vertrek zo dichtbij komt. Vrijdaga vond stappen we het vliegtuig op terug naar huis.

De laatste week is nog goed gevuld geweest. Zaterdag zijn we bij onze collega Sophie op bezoek geweest in Rufisque. Hier kregen we lekkere thiebouyap.

Op paaszondag zijn we samen met Soeur Madeleine, Gaby en Louise naar de paasmis geweest. De koorgezangen waren prachtig en zo levendig. Echt heel mooi! Nadien hebben we met de nonnekes kip met frietjes gegeten.

Gisterenavond hebben we de laatste keer met ons gastgezin samen gegeten en hun onze kadotjes gegeven. Het was een gezellige avond.

Vandaag hebben we onze laatste officiele werkdag in het dispensaire gehad. Deze hebben we dan ook afgesloten met een klein afscheidsfeestje met hapjes en drankjes. De speech van soeur madeleine was hartverwarmend. We gaan al onze collega's hard missen.

Nu rest er nog veel opkuis en opruim werk voordat we vrijdag klaar zijn om te vertrekken.

Om af te sluiten nog enkele wist je datjes van mijn 6 maanden Senegal.

Wist je dat
- ik geen malaria heb gekregen :)
- ik meer dan 10 huwelijksaanzoeken heb gekregen
- mijn huidskleur enkele tinten donkerder is
- ik 3 druppels regen heb gezien de laatste 6 maanden
- ik af en toe darmproblemen heb moeten verduren
- ik elke week heb geskypt met het thuisfront (soms 10 min, soms meer dan een uur)
- er in elk senegalees dorp minstens 1 dibiterie (louche vlees eetzaak), 1 quincaillerie (den brico), 1 salon de coiffure, 1 alimentation generale (een kruidenierszaakje) en 1 western union is
- ik voort eerst in mijn leven een pedicure heb laten doen (stof en warmte is echt niet goed voor mijn voeten)
- ik vaak naar de mis ben geweest
- brieven krijgen heel leuk was (danku oma, opa en bomma voor de regelmatige updates)
- pakjes krijgen ook heel leuk was :) (merci voor de libelle en flair)
- koude temperaturen toch mijn voorkeur genieten
- Het een zalig gevoel was om 'de laatste keer' mijn was met de hand te doen
- ik hier 13 boeken heb gelezen
- ons pannenkoekenfestijn voor ons gastgezin een groot succes was! Ze vielen in de smaak!!
- ik geleerd heb om mijn behoeften heeeeel lang op te houden. Het viel immers nooit te voorspellen hoe lang we onderweg gingen zijn en wanneer we een wc gingen zien. Een keer zijn we in het riet geweest :)
- mijn haar en voeten nog nooit zo droog en weerbastig zijn geweest
- ik al het stof niet ga missen (we hebben hard moeten kuisen om ons studiotje proper te krijgen)
- ik al de sympathieke, vriendelijke, joviale, gastvrije mensen wel ga missen
- we de dakaarse nummerplaten gevolgd hebben om steeds de 'nieuwste' te zoeken. Onze winnaar: DK-8630-AL
- ik na 5 maanden en 3 weken nog steeds kon verbranden onder de afrikaanse zon. Ongelooflijk!
- er werd gevochten om het speelgoed dat we aan de kinderen in de buurt hebben uitgedeeld
- thieboudienne, domoda en nijeukheul mijn favourite senegalese plats zijn :)
- alles in België weer heel duur gaat lijken (waar vind ik een warme maaltijd voor 75 cent of een zalig lekker broodje voor 60 cent?)

Het zal nog eventjes duren voor ik alles verteld krijg, maar de rest horen jullie face to face :)

Tot zaterdag,

Lisa

Passy en Gambia

Liefste bloggers,

Na het vertrek van Moeke en Bob is alles aan een super snel tempo aan het gaan.

We zijn ondertussen Katleen, Annick en Emily eens gaan bezoeken in hun gastgezin. Nu zijn we bij iedereen al wel eens op bezoek geweest.
Enkele dagen later zijn we ook in de sloppenwijk waar Katleen en Annick les geven eens gaan kijken.
Hier hebben we de lekkerste thieboudienne tot nu toe gegeten.

Eind maart hebben we ook nog eens genoten van een weekendje met alle belgische studentes van onze opleiding.
We trokken hiervoor weer naar Saly bij Alexandra. Na een zalig dagje zwemmen, zonnen en bijpraten trokken we erop uit om de verjaardag van Emily te vieren.

Daarna volgde een weekje stage in het centre de santé van Passy.
Hier konden we meegaan op vaccinatieronde in verschillende kleine dorpjes en zagen we eens gezondheidszorg op het platteland.
Dit was heel boeiend, maar we zijn toch blij dat we in Dakar zitten. In Passy was het in de schaduw soms 38 graden en er zaten ongelofelijk veel muggen.

Vervolgens zijn we nu aan het genieten van ons laatste weekje vakantie.
Hiervoor zijn we nog eens terug naar Gambia getrokken.
Het is fijn om eens engels te kunnen praten, series in het engels te kijken en te genieten van het zonnetje en het zwembad.

Zaterdag trekken we terug naar Dakar en dan zijn het nog maar 3 korte weken tot de terugvlucht.
Het aftellen is nu toch wel ingezet!

Tot de volgende en laatste keer!

Lisa

Moeke en Bob op bezoek

Liefste bloggers,

Vorige week maandag was het dan eindelijk zo ver :) Om 2u 's nachts stonden Heleen en ik aan de luchthaven om Moeke en Bob op te wachten.
Ze waren ongelofelijk snel door de controle en waren meteen buiten, het weerzien was super :D
We reden door het donkere en verlaten Dakar en lieten ze aan hun auberge achter.

De eerste week bezochten we mijn studio, het dispensaire, de buurt Reubeus waarin ik woon, ile de Goree en Dakar centrum.(de kathedraal, het centre culturel, le place de l'independance, het hotel de ville, de marché kermel en marche sandaga)
We bezochten ook Enda Ecopole waar Leye, de vriend van As, werkt. Hij toonde ons het vissersdorp Yoff en al de verschillende ateliers waar hij en As samen hadden gewerkt.
In de namiddag vertrokken we dan richting Keur Massar waar de familie van As woont.
Hier werden we ongelofelijk hartelijk ontvangen. We mochten meteen mee thieboudienne eten en kregen nadien ook nog ataaya geserveerd. (de typisch senegalese manier van thee maken en drinken)
Het was echt een ontroerende namiddag.
's Avonds vierden we met mijn gastgezin mee mardi gras: boontjes, worteltjes, gegrilde kip, patatjes en een glaasje wijn. Zalig :)
Bob mocht zelfs met mijn gastpapa mee naar zijn stamcafé om over mannenzaken te praten.

Vrijdagochtend vertrokken we met de taxi 7 places naar Saly-Niakhniakhale. Moeke en ik moesten op de achterste bank kruipen terwijl Bob vooraan naast de chauffeur mocht zitten. Wat een eer!
Eenmaal bij Alexandra aangekomen maken we een wandeling door Saly en aten yassa poulet bij Chez Poulo.

Zaterdagnamiddag hebben we een excursie naar het natuurreservaat Bandia gedaan. Dit is een natuurreservaat waarin verschillende dierssorten half in gevangenschap leven.
De neushoorns, giraffen, zebra's, buffels, struisvogels, antilopes en gazelles die we zagen liepen allemaal vrij door elkaar rond.

Zondag hebben we het vissersstadje Mbour ontdekt, op zo'n 5km van Saly. We wandelden erheen langs het strand en door buitenwijken en bezochten de fameuze vismarkt.
Niet voor de zwakke magen, als je t'mij vraagt.

We bezochten ook nog de iles de saloum, waar we met een pirogue door de mangroves vaarden en vis aten op één van de eilandjes.
Ook Joal-Fadhiout kreeg van ons bezoek, het schelpeneiland. Echt wel mooi en rustig.

We hebben uiteraard ook af en toe een duikje in het zwembad of de zee genomen en genoten van het zonnetje en de rust.
Eergisteren kwamen we dan terug naar Dakar, gingen overal afscheid nemen en aten nog eens lekker in het institut Français.

Nog enkele wist je datjes van mijn 2 weken met bezoek

Wist je dat:
- Moeke en Bob vele vervoersmiddelen hebben getest (een taxi, een taxi clando, een taxi-7-places, een charette (paar+kar), een car rapide (kleurrijk Dakar busje) en een mini-bus.)
- Bob in de grote heilige baobab boom is gekropen
- Ik het bootje in Fadiouth veel te wiebelachtig vond en Bob dit maar al te graag benadrukte
- We vele typische senegalese plats hebben geproefd (thieboudienne (witte en rode), soup candia, mafe, yassa yap, yassa poulet)
- Moeke vissenkoppen over haar voeten kreeg op het strand van Yoff
- Ik voor het eerst kokosmelk gedronken heb
- Bob het meest geshopt heeft van ons allemaal
- Bob verbazend goed taxi's kon onderhandelen
- Ik voor het eerst in 4 maanden tijd een zalige panini met mozarella en pesto heb gegeten
- Ouders graag tafellakens kopen

Nu nog 1 weekje dispensaire en dan trekken we er weer op uit. We gaan een dispensaire in het binnenland ontdekken in Sokone en daarop aansluitend gaan we nog een weekje naar Gambia.

De laatste 6 weken zijn ingezet. :)

Tot de volgende,

Lisa

Giga moskee, massa pelikanen

Liefste bloggers,

Vorig weekend zijn we met 2 studentes lager onderwijs ,die in Mbour hun eindejaarsstage doen, de heilige stad Touba gaan bezoeken.

Vrijdagavond namen we al de taxi-7places tot in Mbour en hebben daar voor het eerst in 4 maanden zalige, lekkere, romige groentensoep gegeten.
Mmmmmmmmmmmmm!!! Hun gastgezin ontving ons met open armen, senegalese teranga op en top (teranga = gastvrijheid)

Zaterdagochtend vertrokken we dan allemaal samen naar Touba, een rit tussen de 3 en 4 uur. Touba ligt meer landinwaarts en dus ook een pak warmer en stoffiger!
Eenmaal daar bezochten we de grootste moskee van Senegal. We moesten ons wel kleden met pagnes (wikkelrokken) en hoofddoeken en onze schoenen uitdoen voor de rondleiding.
De moskee in Touba is gigantisch en rijkelijk versierd met marmer uit Portugal en Italië. Hier zit duidelijk heel veel geld achter.
Tijdens de jaarlijkse Magal (bedevaart van de moslims naar Touba) komen er miljoenen mensen naar deze moskee en deze brengen ook allemaal hun bijdragen mee.
Een van de vijf pijlers van de islam is dan ook het geven van aalmoezen.
Na de moskee bezochten we ook het kerkhof. Dit was ongelofelijk groot: 1 vierkante kilometer. En dan nog was er massaal plaatstekort.
Op één begraafplaats lagen vaak meerdere mensen begraven. Het kerkhof puilde uit van de plakaten. Heel indrukwekkend om te zien.

Zondag zijn we naar AUberge Khady geweest in Saly om te genieten van het zonnetje en een zwembad. Af en toe is een beetje luxe wel nodig :)
Hier ga ik met Moeke en Bob ook enkele nachten verblijven. Binnen exact 1 week staan ze hier :) Aftellen.....

Woensdagmiddag zijn we met z'n drien (Heleen, Cindy en ik) naar Saint-Louis vertrokken.
Saint-Louis is een havenstad in het noorden van Senegal, die vroeger nog ade hoofdstad is geweest.
Deze stad is veel rustiger en mooier dan Dakar. Het doet ons wat denken aan Ile de Goree.

We logeerden er in een schattige jeugdherberg op het eiland van de stad. (Saint-Louis heeft 3 delen)
Op donderdag gidste ik ons rond op het eiland langs het gemeentehuis, enkele mooie gerenoveerde gevels en grote pleinen.
Vrijdag vertrokken we met gids richting het Parc National des oiseaux de Djoudj.
Na een ritje van uur vertrokken we in een bootje om alle vogels te gaan opzoeken.
We zagen ongelofelijk veel pelikanen tijdens hun gezamenlijke jacht. Wanneer deze allemaal tezamen opstijgen was het echt spectaculair. Dit vergeet ik nooit van men leven.Fotos zet ik zeker nog op facebook.

De laatste dagen in Saint-Louis zijn we gaan shoppen (gevolg: 1 nieuwe heuptas en 1 nieuw paar oorbellen) en hebben we een ritje in een calèche gemaakt (=paard en kar)
Op en top toerist :D

Nu ben ik terug in Dakar en tel ik de uurtjes af tot de aankomst van Moeke en Bob.
Om de tijd wat sneller te doen gaan heb ik een wasje gedaan, de ramen gekuist, de badkamer gekuist, de vloer gekuist en opgeruimd. :)

De volgende 2 weken worden op en top genieten!

Tot gauw,

Lisa

Maouloud/Gamou

Liefste bloggers,

Vorige zondag vertrokken we 's nachts met een minibus richting Sirmang.
Dit is een dorpje vlakbij Karang aan de Gambiaanse grens.
Ik kan uw verzekeren dat de baan tussen Fatick en Sokone, vol gaten en bulten in het wegdek, niet zo aangenaam was om af te leggen snachts in een minibus.
Een minibus is te vergelijken met het schoolbusje van vroeger in Haacht, volgepropt met banken en amper beenplaats.
Het was ook niet echt winddicht, waardoor Heleen aan de kant van het raam zowat stijfbevroren was bij aankomst.
Maar goed, het was zeker en vast de moeite. In Sirmang mochten we logeren in het huis van de grote maraboe, tevens vader van Moustapha.
Moustapha en Rokhaya waren het koppel die ons hadden uitgenodigd.
Ze hebben ons echt als princessen behandeld. Onze maaltijden werden naar ons gebracht en er werd voor gezorgd dat we niets tekort kregen.

Dinsdag op woensdagnacht was het herdenkingsfeest voor de geboortedag van Mohammed, de Mauoloud, of in het Wolof Gamou.
Dit begon omstreeks middernacht met gezangen, een toespraak van Moustapha en nog meer gezangen.
Wij zaten in onze traditionele kledij bij de vrouwen op matten op de grond. We hadden een tolk meegekregen zodat we alles zouden verstaan.
De oudere mannen zaten op stoelen en al de rest stond rond de tenten.
Rond 2u zijn de talibés (leerlingen van de maraboe) en Moustapha de marabou gaan halen. Deze heeft dan ongeveer 2u gesproken.
Het ging vooral over de goede weg nemen, een goede moslim zijn en het zondigen te vermijden.
Toen ze de marabou rond 4u terug naar zijn huis begeleiden mochten wij ook gaan slapen.
Na vier uur op de grond zitten was ik dan ook wel uitgeput.
Het feest ging nog door tot 's ochtends vroeg dus oordopjes hebben we wel goed kunnen gebruiken.

De dag voor ons vertrek zijn we de maraboe nogmaal gaan begroeten en toen heeft hij ons elk een amulet meegeven.
Wanneer dit af zal zijn (het moet nog naar de juwelier) zou het ons tegen al het kwade beschermen.
We voelden ons echt wel enorm vereerd om met zo'n grote meneer kennis te mogen maken.
We kregen die dag ook het nieuws dat Moustapha papa was geworden van een dochtertje. Zijn tweede vrouw was net bevallen.
We werden meteen uitgenodigd om donderdag naar het doopfeest te gaan. Op deze dag word de naam pas gegeven.
De terugrit hebben we gelukkig in een gewone auto mogen doen. :D

Eergisteren hebben we Ile de N'Gor bezocht. Een eiland ten noorden van Dakar. Net als Ile de Goree een zalig rustige plaats met prachtige golven.
De oversteek in het bootje was wel plezant. Erin en uit klauteren zorgde voor enkele natte broeken. :)
Ginder zijn we ook Annick en Katleen tegengekomen, enkele medestudenten. Zij genoten van de laatste dag van het bezoek van Katleen.

Gisteren hebben we een pick-nick gehouden aan Cap Manuel met onze broers, het jongste zusje Jeannete, de kleermaker en het liefje van de jongste broer, Laurie-Anne.
Cap Manuel is het meest zuidelijke punt van Dakar.
Wat een prachtige omgeving!! We hebben er over de rotsen geklauterd en zeediertjes bestudeert, alsook veel liedjes gezongen en lekker gegeten.
Wat een zalige namiddag!

Enige nadelig punt na een zalig weekend is dat ik voort eerst in Senegal stevig verbrand ben. Met de wind voelt de zon niet zo brandend aan als ze in werkelijkheid is.

Onze laatste twee maanden naderen en zitten tjokkevol plannen.
We hebben nog zoveel dat we willen zien en bezoeken: Touba, Saint-Louis, een dispensaire in Sokone, Ile de la Madeleine, Village des tortues,...

Volgend weekend gaan we de heilige stad Touba bezoeken en de week erna Saint-Louis.

Binnen 2 weken komt dan eindelijk mijn bezoek aan. Nu begin ik echt wel af te tellen :)

Tot de volgende,

Lisa

Belgisch bezoek

Liefste bloggers,

Gisteren zijn we het bezoek van Heleen aan de luchthaven gaan afzetten.
Wat is hun tijd hier gevlogen. Nu zij veilig terug in België zijn kan ik beginnen aftellen naar mijn bezoek.

Terwijl Heleen, haar ouders en haar vriend de kusten van Senegal ontdekten bleef ik in Dakar.
Ik heb een hele week mee gegeten met onze gastfamilie, om mezelf het koken te besparen, maar heb mezelf wel verwend met een pot choco en een doos pringles chips.
In plaats van constant in de zorgenzaal voor volwassenen te blijven ga ik nu om de week naar de hospitalisatieafdeling/diétètique.
Hier worden ondervoedde kindjes opgenomen en streng opgevolgd. Samen met hun mama verblijven ze hier tot ze weer op een normaal gewicht zijn.
De mama's krijgen ook veel uitleg en voorlichting over gezonde voeding.

Wist je dat:
- wij meezingen in het koor tijdens de misvieringen en we hiervoor 2x per week mee naar de repetitie gaan
- ik voort eerst op ne moto door Dakar heb gereden, achterop weliswaar, op zoek naar witte wijn :D Zalige ervaring
- bruine bonen pletten zwaar werk is
- als je 20 graden te koud vind je gewoon vuurke stook kan doen op de stoep
- ik voor de eerste keer kousen heb moeten aandoen omdat ik koude voeten had :)
- we nu wekelijks gaan zwemmen om onze conditie terug wat op peil te krijgen

Het is ne keer een kort berichtje, maar begin februari was voor mij weinig eventvol.
Volgende zondag vertrekken we richting Karang, een dorpje aan de grens met Gambia om eindelijk eens een islamitisch feest te kunnen volgen.

Hopelijk was iedereen zijn lesvrije week de moeite!

Tot de volgende,

Lisa

50/50

Liefste bloggers,

Mijn 6 maanden Senegal is al halfweg. Wat vliegt de tijd toch ongelofelijk snel! Enerzijds lijkt het also we hier al eeuwen zijn, omdat we zo goed onze weg kennen. Anderzijds lijkt het nog maar alsof we gisteren pas geland zijn. VOor ik het weet ga ik weer op Belgische bodem staan.

De derde week van januari zijn we met 4 van onze Senegal groep naar Gambia gereisd.

Heleen en ik vertrokken vrijdagavond naar Sowane, het dorpje waar Jolien en Cindy stage lopen.
Hier zijn we het weekend nog gebleven, om hun project eens te kunnen bezoeken.

Zaterdag heb ik 5,5 uur op de grond op een matje gezeten terwijl Thérèse, een meisje van het dorp, mijn haar vol afrikaanse vlechtjes deed.
's Middags kregen mijn billen wel eventjes rust toen ik moest gaan eten.
Cindy heeft me nadien geholpen met het tellen. We kwamen uit op 179 vlechtjes!! (fotos zie facebook)
De eerste nacht met mijn tressen slapen was niet gemakkelijk, een beetje onwennig en pijnlijk.

Maandagochtend stonden we om 6u op om met de charette (=paard en kar) eerst naar Fatick te rijden.
Vanuit Fatick moesten we dan de taxi-7-places tot in Kaolack nemen en vandaar weer een andere taxi-7-places tot aan de grens.
Aan de grens verbaasden we de grenswachters met onze kennis Wolof en Serer (Sowane is Serer dorp).
Aan de andere kant van de grens namen we dan weer een taxi tot aan de ferry.
De ferry overzet naar Banjul is echt de meest trage, lome, lompe ferry die ik ooit heb genomen. We hebben er dan ook 45 minuten moeten opzitten.
In Banjul meteen weer de taxi in naar de youth hostel in Kanifing, waar we de eerste nacht hadden geboekt.

Het was echt ongelofelijk bizar om na bijna 3 maanden uitsluitend Frans te hebben gepraat ineens te moeten overschakelen op het Engels.
Dit leverde soms nogal grappige taferelen op.
Hoewel de youth hostel heel schappelijk was qua prijs en slaapgelegenheid hadden we er allemaal toch nood aan om iets luxuezer te zitten.
Na enkele telefoontjes (die ik verplicht werd te voeren dankzij Canada) boekten we voor de rest van ons verblijf een appartementje in Luigi's Complex.
Dit werd uitgebaat door een Engels-Italiaans koppel. Hier hadden we plots, warm water douches, een zwembad, een broodrooster, een donsdeken, een tv met FOX zenders
Alles om ons eventjes totaal te verwennen. Dit hebben we dan ook goed gedaan.
Het was heerlijk om nog eens corn flakes als ontbijt te eten, een gewoon wit boke te kunnen toasten en een lasagne te eten.

In Gambia zelf hebben we de Kachikally Crocodile Pool in Bakau bezocht. Hier leven een groep krokodillen die zo tam zijn dat je ze mag aaien.
Uitgebreid foto moment :)
Daarna bezochten we het African Living Arts Center in Fajara, waar een indrukwekkende kunstgallerij was. Dit gebouw was zo mooi en gaf ons zo'n jungle gevoel dat we er een drankje hebben gedronken.

Enkele dagen later trokken we ook naar het Bijilo Forest Park. Hier hebben we aapjes in het wild gezien :) Ze kwamen zelfs pindanootjes uit onze handen halen.
Weer geweldig foto-moment!

Vrijdag was Cindy jarig. Giovanni, de zoon van de uitbaters van Luigi's Complex, gaf die dag net een house party en wij werden ook uitgenodigd. :D
Eventjes later kwamen de koks van het restaurant met een geweldig mooie taart met kaarsjes af.

Onze rit terug naar Dakar was in recordtijd. We hebben maar 3u en 15 minuten gereden vanuit Kaolack (normaal gezien minstens 4u). Dit kwam omdat heel veel moslims naar Touba zijn getrokken voor de jaarlijkse Magal bedevaart.
Ook in het dispensaire was het dus weer uitermate rustig.

Zondagochtend 30 januari om 2u 's nachts is het bezoek voor Heleen geland. Haar ouders en vriend komen 10 dagen Senegal verkennen.
Het is fijn om eens bezoek van het thuisfront te hebben. Bedankt Moeke voor het leuke pakket!Heleen gaat een weekje op rondreis met de familie. Mijn weekje familievakantie komt er nu eindelijk ook bijna aan. :D
Op 7 maart landen Moeken en Bob in Dakar. Leuke vooruitzichten

Vele ,nu toch al iets minder warme, groetjes,
('s avonds moeten we een pull aandoen)

Lisa

Trouwfeest

Liefste bloggers,

40% van mijn reis is al achter de rug, ik kan het haast niet geloven.
Vorig weekend kregen we bezoek van onze Belgische docenten.
Plezant om al onze verhalen eens kwijt te kunnen, onze indrukken te delen en nieuws vanuit België te krijgen.
Zo hadden ze voor mij een totaal onverwacht kerstkadotje bij.
Iedereen van volksdans: hartstikke bedankt voor de prachtige schriftjes. Ik heb ze al meteen genuttigd en heb een samenvatting van de eerst 2 maanden over 8 pagina's gekribbeld.
Aan ons moeke: heel fel bedankt voor de speculaas en chocolade, dat kwam net op tijd :)
Luk en Fransien: merci voor het kerstkaartje

Een dagje later kreeg ik dan ook nog eens kaartjes en briefjes van oma en opa en bomma. Super!
Ook aan Tim heel fel bedankt voor het opsturen van het krekeltje, dat was een super lief idee.

Voilà zo ben ik even rond met bedankingen :)

Op 8 januari gaf ons Moeke haar feestje ter gelegenheid van haar 50ste verjaardag. Dankzij Bob heb ik daar eventjes met haar kunnen skypen.
Toch wel een emotioneel moment. Het was ooksuper om mijn grootouders nog eens te zien en ook Lore, die al zo groot geworden is.
Nadien heb ik mezelf verwend met een tas warme melk en een pak speculaas. Heerlijk!
Op 9 januari mochten we naar een trouwfeest. Uitgedost in donkerpaarskleed + tulband vertrokken we met Soeur Madeleine naar Ouakam (een wijk van Dakar).
Iedereen vond ons prachtig, echte senegalese madammen en we moesten uitgebreid op de foto.
Enemaal ginder kregen we een stoel en een bordje vol aperetiefhapjes. Iedereen kreeg ook een beetje champagne om op het kersverse paar te toasten.
Na heel wat gedans kregen we allemaal een lepel en werden we verzocht onze stoelen te herschikken tot rondjes per 5à6.
Een lekkere rijstschotel werd in het midden van elk groepje gezet.
Na het eten werd alles herschikt zodat de moeder van de bruid centraal zat. Ik vroeg me af waar de bruid en bruidegom gebleven waren, maar blijkbaar was dit feest vooral voor de mama, om haar te bedanken.
Iederen groep (schoonzussen, nichten, vriendinnen) kwam aan bod, bedankte met lange toespraken de moeder (tevens onze collega) en gaf cadeaus.
Wanneer het dispensaire aan bod kwam moesten we allemaal de dansvloer op en onze beste passen laten zien.
Onder aandringen van Soeur Madeleine waagde ik me ook aan de traditionele dans van de Serer (een bevolkingsgroep in Senegal).
Na het dansen kregen we weer lepels en ditmaal couscous. Na de couscous namen we nog een groepsfoto en trokken terug naar huis.
Het was een heel plezante, interessante en vermoeiende dag geweest.

Terug thuis bleek dat de couscous ons toch niet zo goed bekomen was. Heleen en ik hebben de volgende 2 dagen meer op het toilet gezeten dan ergens anders, maar ja niet veel aan te doen hé.

Vrijdagavond vertrekken we naar Sowane, een gewezen lepradorp in de buurt van Fatick. Hier zitten twee van onze medestudenten Jolien en CIndy op stage.
In het weekend blijven we in Sowane, waar ik voor het eerst vlechtjes ga laten zetten en maandag vertrekken we met ons vieren naar Gambia.
Tzal onze eerste echte toeristenvakantie worden. Ik kijk er al naar uit.

Zodra de stroom weer aanslaat ga ik dit op mijn blog posten.
Wist je dat
- in november de stroom 30 keer is uitgevallen.
- in december we maar 3 weken in Dakar waren en in die 3 weken er 33 keer stroompanne is geweest.
- janurai gelukkig goed meevalt, tot nu toe nog maar 5 keer.
- stroompannes op den duur op de zenuwen werken.

Aan alle studenten: veel succes met jullie examens!

Tot de volgende,

Lisa